He searches through the medicine cabinet, which is full of women's items, and takes out a Cosco-sized bottle of sleeping pills. He reads the back and takes two.
Režiser nas ne ostavlja u nedoumici šta se događa sa Edom, iako ostavlja ravan kraj priče bez klasičnog razrešenja dostigavši željeni nivo rastakanja Edove svesti. Mentalno potonuće koje posmatramo kroz njegovu vizuru samo ponekad je dovoljno da se identifikujemo sa njim, uprkos svim elementima borbe rastakajućeg uma prisutnim kod starijeg i mladjeg pandama (Repulsion Polanskog i Mulholland Drive Lyncha). Vizije koje ga progone mešaju se sa ljudima i ni jedno nije dovoljno intezivno, dramatično. Policajac koji ga obilazi zbog istrage nestale žene je predusretljiv i ljubazan, a studentkinja podatna i umirujuća. Iako je verovatno tako u životu slabo funkcioniše na platnu. Sve vreme ostajemo pasivni posmatrači iščekujući novu Edovu viziju bez imalo misterije. Film je mnogo, mnogo uverljiviji kad se Ed bori sa kućom nego sa svojim vizijama. Nesanica, univerzalni problem koji muči američku i sve druge civilizacije koje se naslanjaju na nju, nije dotaknuta bilo kao uzrok bilo kao posledica Edovog gubljenja u filmu gde su svi na pilulama kao i u životu izvan ekrana..
No comments:
Post a Comment