Contes immoraux

Immoral tales Walerian Borowczyka jednog od nacenjenijih animatora je samo prvi od njegovih igranih filmova koji je izraz autorovih erotskih snova. Četri priče o seksualnim tabuima, jedna smeštena u sadašnjost i tri u prošlost mogu i danas da skrenu pažnju na filmskom tržištu prezasićenom erotikom i pornografijom . Kako se udaljavamo u vremenu raste gradacija tabua. Prva priča govori o felaciju, druga o rukobludu, treća o skoro nasilnoj defloraciji, a četvrta o incestu u plemićkoj porodici Bordjija kao izraz krajnjeg licemerije najvišeg srednjevekovnog autoriteta. 

Nametalo se pitanje da li je tadašnje shvatanje bilo bitno različito od onog savremenog u sedamdesetim,
a možemo se slobodno upita uz gledanje i sa sadašnjim, da li smo i koliko slobodniji i iskreniji. Bogata kostimografija i scenografija kombinovana je sa mekim fokusom popularnim u to doba u erotskoj fotografiji pa se često naga tela utapaju u okruženje osim kad režiser izdvaja delove ženskog tela u krupnom planu.

Sa ovim filmom je otpočeo razlaz sa filmskom kritikom od koje je uglavnom proglašen pornografom baš u doba izrazito eksplicitnih studija ili upotrebe seksualnosti u svetskom filmu. Nije pomogla ni nominacija njegovog narednog filma Story of Sin za Zlatnu Palmu 1975. godine. Publika ga je uglavnom napustila u osamdesetim kao i producenti.